Casus 5 blok 1 - Uhfduvhddihf - De anatomie en functie van het ruggenmerg Anatomie De ruggengraad of - Studeersnel (2024)

Vak

Universiteit

Maastricht University

Geüpload door:

Aanbevolen voor jou

• 91.5 Casus 2Verteer en Verweer IWerkgroep uitwerkingen100% (4)
• 18Blok 1.5 – Verteer en verweer 1 uitwerking casus 5Verteer en Verweer IWerkgroep uitwerkingen100% (1)
• 7Blok 1.5 – Verteer en verweer 1 uitwerking casus 12Verteer en Verweer IWerkgroep uitwerkingen100% (1)
• 17Casus 4Verteer en Verweer IWerkgroep uitwerkingen100% (1)

Reacties

De anatomie en functie van het ruggenmergAnatomieDe ruggengraad of wervelkolom bestaat uit 26 botten die met elkaar verbonden zijn. De wervelkolomwordt onderverdeeld in 5 regio’s : - Cervicaal, van C1 tot C7 (8 zenuwen en 7 wervels) - Thoracaal, van Th1 tot Th - Lumbaal, van L1 tot L - Sacraal, van S1 tot S - Stuitbeen, uiteinde wervelkolomEerste zenuw van cervicaal gaat boven de eerste wervel uit en daardoor krijgje 8 zenuwen met 7 wervels. Bij de andere wervels begint de eerste zenuwgewoon onder de eerste wervel.De wervelkolom omsluit het ruggenmerg. Het ruggenmerg strekt zich uit vanhet foramen magnum van de schedel tot de eerste of tweede lendenwervel,net onder de ribben. Net als het brein wordt het ruggenmerg beschermd doorbot, meningen en cerebrospinaal vocht. De enkellaagse spinale dura mater isniet verbonden aan de benige wanden van de wervelkolom. Tussen dewervelkolom en de spinale dura mater zit een epidurale ruimte, die gevuld ismet vetweefsel en een netwerk van venen. De subarachnoïdale ruimte tussende arachnoïdea en de pia mater, is gevuld met cerebrospinaal vocht.Inferieur strekken de durale en arachnoïde membranen zich uit tot het niveau van S2, ver voorbij hetuiteinde van het ruggenmerg. Het ruggenmerg eindigt meestal tussen L1 en L2. Om deze reden biedtde subarachnoïdale ruimte in de meningeale zak inferieur aan dat punt een bijna ideale plek voor hetverwijderen van cerebrospinaal vocht voor testen, een procedure die een lumbaalpunctie wordtgenoemd. Omdat het ruggenmerg daar afwezig is en de tere zenuwwortels wegdrijven van het puntvan inbrengen van de naald, is er weinig of geen gevaar voor beschadiging van het ruggenmerg (ofruggenmergwortels) voorbij L3.Inferieur eindigt het ruggenmerg in een taps toelopende kegelvormige structuur die de conusmedullaris wordt genoemd. De filum terminale, een vezelachtige verlenging van de conus bedektdoor pia mater, strekt zich inferieur uit van de conus medullaris naar het stuitbeen, waar hetruggenmerg verankert, zodat het niet te veel meegaat met lichaamsbewegingen. Bovendienbevestigen zaagtandige planken van pia mater, die getande ligamenten worden genoemd, hetruggenmerg aan de taaie dura mater over de gehele lengte.Bij mensen hechten zich 31 spinalen zenuwen, die deel uitmaken van het perifere zenuwstelsel, zichvia gepaarde wortels aan het ruggenmerg. Elke zenuw verlaat de wervelkolom door via hetintervertebrale foramen superieur aan de corresponderende wervel te passeren en strekt zich danuit naar het lichaamsgebied dat het bedient.Hoewel elk zenuwpaar een segment van het ruggenmerg definieert, is het ruggenmerg in feitecontinu over de gehele lengte en veranderd de interne structuur geleidelijk.Omdat het koord het uiteinde van de wervelkolom niet bereikt, buigen de lumbale en sacrale spinalezenuwwortels scherp naar beneden en reizen ze een eindje inferieur door het wervelkanaal voordatze hun foramina tussenwervelschijven bereiken. De verzameling zenuwwortels aan het ondersteuiteinde van het wervelkanaal wordt de cauda equina (na L3 de zenuwen, is geen ruggenmerg meer)genoemd.

FysiologieHet ruggenmerg voorziet een tweerichtingsgeleidingsweg van en naar de hersenen. Daarnaast is hetook een belangrijk reflexcentrum: de spinale reflexen worden namelijk geïnitieerd en afgerondbinnen het ruggenmerg. Alle neuronen waarvan de cellichamen in het ruggenmerg liggen zijnmultipolair.De grijze stofDe grijze stof bestaat uit 2 gespiegelde massa’s grijze stof die verbonden is door de grijzecommissure, dit omvat het centrale kanaal. De 2 dorsale projecties van deze grijze stof zijn dedorsale hoorns en het ventrale paar zijn de ventrale hoorns. De thoracale en superieure lumbale

Vitale en gnostische sensibiliteit, de ascending endesending zenuwbanen en piramidebanenSensorische banen bevatten 3 neuronen. De primaireneuronen, wiens cellichaam in een ganglion ligt,vervoeren impulsen van de cutane receptoren van de huid en van proprioreceptoren naar hetruggenmerg of de hersenstam waar ze synapsen met secundaire neuronen. De cellichamen hiervanliggen in de dorsale hoorn van het ruggenmerg of in de medullaire nuclei. Ze vervoeren de impulsennaar de thalamus of het cerebellum. De tertiaire neuronen hebben hun cellichamen in de thalamusliggen en vervoeren de impulsen naar de somatosensorische cortex van het cerebrum.Gnostische sensibiliteitDe gnostische sensibiliteit verwerkt de informatie uit de binnenwereld. Deze kruist in de medullaoblongata en is belangrijk voor positiezin, de vibratiezin en de fijne tast. Dit omvat het diepe,proprioceptieve gevoel van prikkels afkomstig van een receptor die in het eigen lichaam ligt, zoals eenspierspoeltje. De informatie die hieronder valt wordt ook wel zakelijke sensibele informatiegenoemd. De sensibele informatie wordt zonder te kruisen vervoerd via de achterstrengen naar decortex van het cerebrum. De achterstrengen verdelen we onder in:De fasciculus gracilis: vervoerd de input van de lagere helft van het lichaam, met vezels die van delaagste meest mediale segmenten komen.De fasciculus cuneatus: ligt tussen de fasciculus gracilis en de dorsale grijze kolom in. Draagtinformatie uit de bovenste extremiteiten.De dorsale kolom banen, die deel uitmaken van het mediale lemniscaal systeem, vervoeren goedgelocaliseerde lichte aanrakingen, vibratie, twee puntige discriminatie, en proprioreceptie van dehuid en gewrichten. Ze gaan omhoog zonder te kruisen in het witte kolom van de ruggengraat naar delager hersenstam.Vitale sensibiliteit

De vitale sensibiliteit is vooral belangrijk bij de pijn zin, grove tastzin en temperatuurszin, oftewelprikkels uit de buitenwereld (exteroceptieve prikkels). Exteroceptieve prikkels zijn afkomstig van eenreceptor die buiten het lichaam ligt. Deze zijn er om schadelijke prikkels te vermijden. De baan van devitale sensibiliteit kruist direct bij de binnenkomst in het ruggenmerg en loopt via de tractusspinothalamicus ook wel het ventrolateraal systeem. Deze banen bestaan uit twee naast elkaarliggende pathways: de anterior spinothalamische baan die informatie over lichte aanrakingendoorgeeft, en de laterale spinothalamische baan die pijn en temperatuur sensibiliteit naar bovensturen. Door het verschil in de hoogte van het kruisen is het mogelijk dat er een ongestoordegnostische sensibiliteit is bij een verstoorde vitale sensibiliteit, dit noemen we een gedissocieerdesensibiliteitsstoornis.De spinothalamic banen zijn de banen met sensorische axonen met een kleine diameter die desensaties van schadelijke pijnen, temperatuur en gelokaliseerde aanrakingen waarnemen gaan naarboven (nadat het de ruggengraat in gaat via de dorsale wortel) voor een of twee segmenten bij hetperifere deel van de dorsale hoorn. De korte, naar boven uitrekkende vezels die de dorsolateralfasciculus, ofwel de lissauer’s baan genoemd, vervolgen hun pad met een synaps met de dorsalekolom neuronen. Na een of meer synapsen, gaan de vervolgende vezels kruisend naar de andere kantvan de ruggengraat. En gaan dan verder in de spinothalamic baan ook wel het ventrolateraal systeemgenoemd. Deze banen bestaan uit twee naast elkaar liggende pathways: de anterior spinothalamicbaan die informatie over lichte aanrakingen doorgeeft, en de laterale spinothalamic baan die pijn entemperatuur sensibiliteit naar boven sturen.Neurale padenAlle belangrijke wervelkanalen maken deel uit van banen die de hersenen verbinden met de periferievan het lichaam. Deze grote stijgende en dalende paden bevatten niet alleen neuronen van hetruggenmerg, maar ook delen van perifere neuronen en neuronen in de hersenen. - Kruising. De meeste paden kruisen op een bepaald punt tijdens hun reis van de ene kant van het CNS naar het andere - Relay (doorgeven). De meeste paden bestaan uit een ketting van twee of drie neuronen die bijdragen aan opeenvolgende trajecten van het pad. - Somatotopie. De meeste paden vertonen somatotropie, een precieze ruimtelijke relatie tussen de tractusvezels die de geordende afbeelding van het lichaam weerspiegelt. In een stijgens sensorisch kanaal liggen bijvoorbeeld vezels die input van sensorische receptoren in superieure lichaamsregio’s overbrengen, lateraal ten opzichte van die welke sensorische informatie uit inferieure lichaamsregio’s overbrengen. - Symmetrie. Alle paden en kanalen zijn symmetrisch gepaard (rechts en links), met een lid van het paar aan elke kant van het ruggenmerg of de hersenen.Stijgende banen  Vitaal en gnostischDe opgaande paden geleiden sensorische impulsen naar boven, meestal via ketels van drieopeenvolgende neuronen (eerste, tweede en derde orde neuronen) naar verschillende delen van dehersenen. Merk op dat zowel twee als derde orde neuronen, interneuronen zijn.Neuronen van de eerste orde, waarvan de cellichamen zich in een ganglion bevinden, geleidenimpulsen van de huidreceptoren van de huid en van proprioceptoren naar het ruggenmerg of dehersenstam, waar ze synaps lopen met neuronen van de tweede orde. Impulsen vanuit het gezicht

• Spinocerebellaire paden. De derde opgaande route bestaat uit de ventrale en dorsale spinocerebellaire kanalen. Ze brengen informatie over spier en pees rek over naar het cerebellum, dat deze informatie gebruikt om de skeletspieractiviteit te coördineren. Zoals eerder opgemerkt, dragen deze paden niet bij aan bewuste sensatie. De vezels van de spinocerebellaire paden kruisen elkaar niet of kruisen elkaar tweemaal (waardoor de kruising ongedaan wordt gemaakt)Dalende Piramidebanen (motorisch) en extrapiramidaal (oude motorische)

De dalende paden die efferente impulsen van de hersenen naar het ruggenmerg afgeven, zijnonderverdeeld in twee groepen: (1) de directe paden, equivalent aan de piramidale kanalen, en (2)de indirecte paden, in wezen alle andere. Motorroutes omvatten twee neuronen, de bovenste en deonderste motorneuronen genoemd:Bovenste motorneuronen zijn de piramidale cellen van de motorortex en de neuronen van desubcorticale motorische kernen.Onderste motorneuronen zijn de motorneuronen van de ventrale hoorn. Deze innerveren direct deskeletspieren (hun effectoren)Directe (piramidale) routesDe directe routes zijn voornamelijk afkomstig van de piramidale neuronen die zich in de precentralegyri bevinden. Deze neuronen sturen impulsen door de hersenstam via de grote piramidale(corticospinale) kanalen. De directe paden worden zo genoemd omdat hun axonen afdalen zonder tesynapsen van de piramidale neuronen naar het ruggenmerg. Daar synapsen ze of met interneuronenof met ventrale hoorn motorneuronenStimulatie van de ventrale hoornneuronen activeert de skeletspieren waarmee ze zijn geassocieerd.Het directe pad regelt voornamelijk snelle en fijne bewegingen zoals handwerken en schrijven.Indirecte routesDe indirecte routes omvatten motorische kernen van de hersenstam en alle motorische routesbehalve de piramidale routes. Deze paden werden voorgeen op een hoop gegooid als hetextrapiramidale systeem omdat werd aangenomen dat hun oorsprongskernen onafhankelijk warenvan de piramidale kanalen. Het is nu echter bekend dat neuronen in het piramidale kanaalprojecteren naar en de activiteit beïnvloeden van de meeste ‘extrapiramidale’ kernen.Indirecte motorroutes zijn complex en multisynaptisch. Ze zijn het meest betrokken bij het regulerenvan: Axiale spieren die het evenwicht en de houding behouden, Spieren die grove bewegingen vanledenmaten regelen, Hoofd-, nek- en oogbewegingen die objecten in het gezichtsveld volgen, Veelvan de activiteiten die worden bestuurd door subcorticale motorische kernen zijn sterk afhankelijkvan reflexactiviteit.Over het algemeen handhaven de reticulospinale en vestibulospinale kanalen het evenwicht door detonus van de houdingsspieren te variëren.

Wat zijn dermatomen?Een dermatoom is een gedeelte van de huid dat door één specifiekeruggenmerg zenuw wordt geïnnerveerd. Geïnnerveerd wil zeggen dat dezezenuw verantwoordelijk is voor onder andere het gevoel in dit gebied vande huid. We hebben 31 zenuwen die vanuit het ruggenmerg lopen endaarom ook 31 dermatomen. Op de benen en de armen lopen dedermatomen in de lengte van het ledemaat.Een dermatoom wordt door sensibele zenuwen voorzien. Deze zenuwenbehoren tot één specifieke zenuwknoop. Deze zenuwknoop ligt net voor dewervelkolom. Op deze manier is te achterhalen welke zenuwknoop bij desymptomen hoort. De symptomen die in een bepaald dermatoom aanwezigzijn kunnen voortkomen uit de bijbehorende zenuwknoop.Een voorbeeld hiervan is een hernia; dit is een beknelling van een zenuwwaardoor symptomen ontstaan in het gebied van de beknelde zenuw. Zoals tintelingen engevoelloosheid.Plexus brachialis en plexus limbosacralis zijn gebieden in de onderste ledematen waar dermatomenelkaar kruisen en dus overlappende gebieden zijn.Eén ruggenmergzenuw voorziet dus één specifiek huidgedeelte aan een kant van het lichaam.Daarnaast voorziet zo’n zenuw ook bepaalde spieren. Bij beknelling van zo’n zenuw ontstaat erkrachtverlies in spieren die door deze zenuw worden aangestuurd. Deze (gedeelten van) spieren,aangestuurd door één zenuw, worden myotomen genoemd.

Wat zijn reflexen?Monosynaptisch:Reflexboog waarbij het afferente neuron in het ruggenmerg rechtstreeks overschakelt op een efferentneuron, zonder interneuron. De reflexboog bevat dus slecht één synaps. Komen van spieren zelf enzorgt dus voor rekking van pees, met alfa motorneuronenPolysynaptisch exteroreceptief:Reflex geprikkeld door receptor buiten de spier bijvoorbeeld de huid. Via interneuronen trekt de spiersamenPolysynaptisch interoreceptief:Reflex geprikkeld door receptor in het lichaam bijvoorbeeld in de keelInformatie die neuronen nodig hebben voor de coordinatie van de reflex komt uit het perikarya in hetspinale ganglionReflexboog:  Receptor: sensorisch neuron  Conductor: impuls geleidende baan, zonder schakelneuronen → monosynaptisch, met schakelneuronen → polysynaptisch  Effector: uitvoerend orgaanReceptor  sensorische neuron  controlecentrum  motorische neuron  effectorBijvoorbeeld kniepeesreflex: slag op de pees → rek op de pees → receptoren geprikkeld →informatie doorgeven aan alfa motorneuronen → afferente neuronen zorgen voor prikkelendetransmitter afgegeven door alfa motorneuronen → samentrekking van de spierReciproke activatie : de ene spier trekt samen met een reflex en dan moet de tegenovergesteldespier dus relaxeren om de reflex te laten werken (been naar voren te laten gaan bij kniepeesreflex)LEERDOEL 5 : SensibiliteitDe kennis van de buiten- en binnenwereld komt tot stand door inwerking van prikkels opgespecialiseerde delen van zintuigcellen of van sensibele neuronen.De extero- en proprio-receptoren die gelegen zijn in de huid, gewrichtskapsels en pezen en spierenvoeren impulsen via afferente zenuwen naar het centrale zenuwstelsel.  Vitale sensibiliteit Verwerkt informatie uit de buitenwereld Getest door pijnzin, temperatuurzijn, grove tast Via tractus spinothalamicus en heeft een directe kruising in het ruggenmerg  Gnostische sensibiliteit Verwerkt informatie uit de binnenwereld Getest door bewegingszin, positiezin, vibratiezin, fijne tast